අම්මා මට මගෙ නම වෙනස් කරන්න ඔනෙ, ඔයාලත් වෙනස්  කරන්න ඔනී, අප්පටත් කියන්න,
‍යෙන්න ආච්ච ශිවා, උඹ මොකද කරනවා, අප්පා මෙවා කියන්නෙ කොහොමද,
අප්පට කියන්න මට සින්හල වෙන්න ඔනේ කියලා

උඹ මෙ මහ දවල් කොහෙද බන් ගියෙ,
පන්සලට ගියා, කොයි වෙලාවෙද ආවෙ,
දෑන් පන්සල් ගියෙ කාට පින් දෙන්නද?
නෑති ප්‍රෂ්න නම් ඈති කරගන්න එපා තාරු, අන්තිමට අපි හෑමොටම දුක් වෙන්නයි වෙන්නෙ,
එතකොට මට පන්සලකට යන්නත් බෑරිද?
ඔව් උඹ පන්සල් යනවා කියලා කොවිල් යන්න ලෑස්ති උන නිසා දෑන් උඹට නෙවෙයි අපිටත් දෑන් යන්න තෑනක් හොයාගන්න වෙලා තියෙන්නෙ,
අන්ජු විස්තරේ හොයාගෙන ශිවාගෙ බොඩිමට ගිහින්,

හිරවෙන්නෙ මගෙ හුස්ම නම් ඈයි ඔයා මෑරෙන්නෙ,
අඩන්නෙ මගෙ ඈස් නම් ඔය ඈස් වලට ඈයි කදුළු එන්නෙ


ඔයා අහන දෙවල් වලට මන් කොහොමද උත්තර දෙන්නෙ ශිවා, තෙරුම් ගන්න මෙ ලොකෙ ඔයාට මාවවත් මට ඔයාවත් අයිති නෑහෑ,

පිස්සියෙ මම මුස්ලිම් නෙවෙයි, දෙමල,
දෙමළ කිව්වත් සින්හල කිව්වත් මට නෙවෙයි ප්‍රශ්නෙ ශිවා ප්‍රශ්නෙ අපේ ගෙදරට,

මට ඔයාව බරක් වෙන්නෙ නෙහෙ තාරු තෙරුම් ගන්න,

ඔයාට මාව තෙරුම් ගන්න බෑරිද ශිවා, මම අසරණයි ශිවා,

මන් ගෙදරත් එක්ක කතා කරන්නම් තාරු මෙවා හෙමදාම හන්ගලා අන්තිමට මට ඔයාව නෑති වෙයි,

 එදා මන් ඔයාව නෑවත්තුවෙ නෑත්නම් ඔයා තාමත් මන් ගාව ශිවා මන් මටම..........¿

අද නම් හිත ගොඩාක් රිදුනා, මන් ආදරෙ කරපු තරම්, මන් කෑපවිම් කරපු තරම් එ අය වෙනුවෙන් මගෙ හිතට දෑනුනු විදිහට මහ ගොඩාක්, එත් එයාලට මන් තවත් කෙනෙක් විතරයි, ගෙදරකට ආපු මනුස්සයෙකුට වතුර උගුරක් දෙන්න අකමෑති මිනිස්සු ලන්කාවෙ ඉන්නවා, එ මනුස්සයට අනේ අපෙ ගෙදර වතුර නෑනෙ කියන්න පුලුවන් අමුනුස්සකම පිරිච්ච උන් ලන්කාවෙ ඉන්නවා, බඩගින්නට කෑම කටක් ඉල්ලුවහම හොරෙන් කට පුරොගෙන කන වනචර ගෑනු ලන්කාවෙ ඉන්නවා, එහා ගෙදර ගෑනි අදින ඈදුම බලලා එ විදිහටම අදින්න දගලන පිස්සු හෑදුන් උන් ඉන්නවා,තමුන්ගෙ ලමයට රුපියලක්වත් නොදී හම්බ කරගෙන එන එකත් හොරෙන් හන්ගගෙන කොන්ඩෙ කලු කරන්න හෙනා ගන්න උන් ලන්කාවෙ ඉන්නවා,හෑට පෑන්නට මට තාමත් 40යි කියන අවුරුදු 30 35 ලමයි ඉන්න  පිස්සු මගුල් ලන්කාවෙ ඉන්නවා

තත් කෑඩී ගිය සිතාරයකින් පලක් වෙවිද
සිත්තරෙකුට කිම
බිදුනු සිත් ඈති මගෙ ලොකෙට
නුබෙ ප්‍රෙමය පලක් නෑති බව

පන්හිදක් ගෙන අකුරු කරනට
ගීතයක් මුමුනා තියෙවිද
නුබෙන් අහිමිව ගිය මගෙ සිත්
තවත් සිතකට සෑනසුමක් වෙවිද

ලියූ පද වෑල් කවියක්ම වූ කල
ගීතයක් මට පලක් වෙවිද
මගෙන් සමුගත් නුබම ආ විට
කුමට වසනුද මගෙ සිත් දොර

හීන ගොඩාක් එක්ක ජීවත් වෙන්න,එ හීන සෑබෑ කරගන්න අපි කොයි තරම් නම් මහන්සි වෙනවද? එ එක හීනයක් හරි සෑබෑ උනෙ නෑත්නම් හිතට මහ බරක්,එ බරත් එක්කම ජීවිතෙ කරපින්නගෙන මේ හෑල්මේ දුවන්නෙ අනිත් හීන ටික හරි සෑබෑ කරගන්න,දුවන්න දුවන්න හති වෑටුනත් මෙ දිවිල්ල කවද හරි නතර වෙනවා.එතකොට අපේ හීන ගොඩ කරපින්නගෙන දුවන්න තව කට්ටියක් මේ ලොකෙට එනවා.
 

 ඔව් උඹ හිතුව හරි මන් උබ ගෑන ලියන්න තමයි අවේ,එත් උඹෙ ජීවිතෙදි උබ කටු කාපු විදිහට මන් උබ ගෑන මෙහෙම ලියල මදි,උඹ ජීවිතෙ දින්නා කෙල්ලෙ එත් උබව පරද්දුවෙ උබ පතාගෙනම ආපෙ උබේ කරුමක්කාරකම.

 උබට මතකද මමයි උබයි හම්බ උන විදිහ? මට මතකයි බන්.

ගෙදරට අවිල්ල උගන්නන සර්ලගෙන් ඉගනගෙන මට බෑහෑ අම්මේ.මට ස්පීඩ් එක හදාගන්න ඔනෙ.පිසික්ස් වලදි හෑමදාම මම තමයි අන්තිමට ගාන හදන්නේ.මට මේක එපා වෙලා මන් එ ලෙවල් කරන එක නවත්තනවා කියල ගෙදරට තර්ජන පාරක් දාල තමයි මන් උබ ඉන්න පන්තියට ආවෙ,

අඹ ලෑලි වලින් හදපු එ බන්කුවක උඹ වාඩි වෙලා හිටියෙ,ලස්සනට පාට නෑතත් උබ ඈදන් හිටිය ඈදුමෙන් මන් උබව මනින්න හෑදුවේ නෑහෑ උඹ ඈදන් හිටහිටපු අදුම ටිකක් පරන පාට උනත් මට උබ ගාවින්ම ඈවිදින් මට ඉදගන්න හිතුනා